Αξίες
Αλληλεγγύη,αισθήματα κι ανθρώπινες αξίες,
Το έντιμο , το ηθικό , το νόστιμο, το ντρέτο..
Η ανιδιοτέλεια , η προσφορά , η πίστη…
Για νέους ίσως ακουστούν σαν γραφικές κουβέντες…
Τέθοιες που μόνο γέροντες μπορούν να κουβεντιάζουν …
Για να εντυπωσιάσουνε νέους να τσι γροικούνε..
Ή να φανούνε γνωστικοί σε εγγόνια και κοπέλια !!
Κι όμως αυτά μεγάλωσαν γενιές εις στους αιώνες …Θαύματα νέας εποχής ατέρμονα γυρίζουν..
Δεν ξέρω αν γεννούν κακό, ή αν καλό μου κάνουν…
Στο τελος της ημέρας μου όμως δεν νιώθω γεύση !!
Τέθοια που ν’αγωνίζομαι μη χάσω το προζύμι!!Δεν μεταλαμπαδεύσαμε τις κλασικές αξίες…
Κι αντί για εκείνου που η ζωή ένσημα έχει δώσει.
Άγουροι μας διδάσκουνε πως όλα τα κατέχουν…
Η γνώση τους ξεχείλισε πως τέλειωσαν σχολείο..
Στη χέρα έχουν μαγική σφαίρα σε μια οθόνη
Και νιώθουνε κυρίαρχοι του σημερνού του κόσμου ..
Θαρρούν πως η ταχύτητα όλα τα περιστρέφει…
Κι όποιος μπορεί να ακολουθεί ζωή ‘χει καβαλήσει !!!Καλούδια έχει ο ντουνιάς κι έχει παντού μοιράσει …
Γέμισε μερακλίδικα,καλάθια και κοφίνια…
Να βάλεις μέσα τα πρεπά κι όχι ότι γυαλίζει…
Κι ύστερα από το μάζεμα,εσυ να μαγερέψεις ..
Οι καλεσμένοι να γευτούν την μαγεργιά τση γνώσης…
Δούλεψες για να μοιραστείς κι ο κόπος τόπο πιάνει ..
Θωρείς χαρά στα μάθια τους… χαρά σε πλημμυρίζει!!!
Επίγειο παράδεισο νιώθεις πως ζεις μαζί τους!!!31-3-2021
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου !!
Οι Απόκριες στην ζωή μας!!!
Για πιο παλιές Απόκριες θέλω να σας μιλήσω..
Οι νέοι ν’αφουγκραστούν, σ εμάς να αναστορίσω !!
Για το Τριώδι θα σας πω μια κι Αποκρά περνούμε ..
Παλαιικά μας έθιμα θέλω να θυμηθούμε!
Σκληρές δουλειές ήταν παλιά μα κέφι για το γλέντι..
Μαζί γλεντούν Απόκριες δούλος με τον αφέντη !!
Πειράγματα και μπουνταλές μέρες του Tριώδιου…
Που κι αν τα πω θα ντρέπομαι σ’άνθρωπο ή σ’Αγίου!!
Τα σπίθια εστελιώναμε Καρνάβαλου αργαστήρι…
Μασκάρες και παλιόρουχα για τση χαράς χατίρι !!
Χαρτόνια και παλιόκουτα βρίσκαμε στον μπακάλη..
Κι αυτά ετσακονώμαστε ποιος θα τα πρωτοπάρει!!
”Μια μάσκα από χαρτόκουτα σαν είναι καμωμένη..
Με κοπελιού διάθεση όμορφοπλουμισμένη!!!
Είναι αστεία απ’αυτά που σου φωνάζουν γέλα..
Την καθημερινότητα ξέχασε εδώ και έλα !!”
Γιατί είναι αστεία η ζωή μά και κοντή και λίγη…
Μην τηνε παίρνεις μετρητοίς, άστηνε κι ας ξεφύγει!!
Να φάμε, να γιορτάσουμε εδά όπου γλεντούνε…
Γιατί οι μέρες τσ’ Αποκράς ογρήγορα περνούνε!!!
”Ξαναθυμούμαι Αποκρές στο όμορφο χωριό μας…
Με λούσα μασκαρεύαμε ως και το γάιδαρο μας!!
Είχε κι αυτός τιμητική μέρα, να ξεφαντώσει…
Απ’το γομάρι το βαρύ λίγο να ξαλαφρώσει!!”
Κοπέλια θα ντυθούνε νιοί και γέροι μαθητάδες…
Κρασί, ρακές, πειράγματα σε τούτες τσοι σκολάδες!!!
Μασκαρεμένοι επιάνανε τα σπίθια πόρτα-πόρτα…
Να μας ξεμασκαρώσουνε γυρευαμενε πρώτα!!!
Κι όλοι μαζί γυρίζαμε μες στα μικρά σοκάκια..
Κι όπου κι ανέ τσικνίζανε, κερνούσαν μεζεδάκια!!
Να δεις για πότε ο χορός τα πόδια μερακλώνει..
Ρακόκρασα αν ενωθούν, φίλους κι εχθρούς μερώνει!!!
Ετσά στο Ατσιπόπουλο περνούσαμε κοπέλια ..
Μα και σε ούλα τα χωριά είχαν γιορτή τα γέλια !!!
Δευτέρα θα’ρθει Καθαρή μα είμαι απορημένος
Γιάντα τη λένε Καθαρή απού’μαι μουζωμένος!!!
Με λίγα λόγια γύρεψε πως με χαρά γεμίζεις…
Ναι, η μιζέρια κρούβετε άμα την βασανίζεις !!
Γιατί πολλά φανταχτερά γνώρισα καρναβάλια…
Που γέλιο δεν μου έδωσαν κι ας κάνουν παρακάλια !!
Μη κλαίμε για την μοίρα μας για ότι μας βασανίζει …
Παραμονεύει η χαρά που και ιούς ξορκίζει!!
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου !!
9-3-2021
Μυρωδιές σπιτικού ψωμιού!!
Προζύμι αλάτι και νερό ,αγάπη και μεράκι …
Με πατρικού μοσχοβολιές στου νου την αποθήκη …
Το αναπιάνουνε ξανά το φουσκωτό ζυμάρι,
Για τα παιδιά μας ζυμωτό, μάνας ψωμί σπιτίσιο!…
Να δεις καρδιές να’ναι ζεστές ως φούρνος που πυρώνει ….!!
Κόπος να γίνει το ψωμί μα η πλερωμή ειναι μία..
Να βλέπεις ενθουσιασμό στο σάλιο και στα μάθια..
Στων κοπελιών σου τη μορφή που κόβουν να γευτούνε !!!
Μα αν δεν είναι αυτό χαρά τότε χαρά ηντα’ναι …
Σαν τα θωρείς τα σπλάχνα σου να μασουλούν στο στόμα ..
Το διαλεχτό που γύρεψες κι υγιεινό για εκείνους ..
Να τα γεμίζει με χαρά, γνώση κι υπερηφάνεια,
με γεύσεις ανεξίτηλες ταχιά κι αυτά να δώσουν !!
Αντί να δώσεις 2 δραχμές έτοιμο να αγοράσουν …
Παλεύεις το ζεστό ψωμί το σπίτι να μυρίσει !!!
Όλα τα απλά και διαλεχτά κι ας θέλουν λίγο κόπο ..
δένουν την οικογένεια για πάντοτε στην ζήση !!
Αφιερωμένο …!!!
Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου
Γιώργης Γαγάνης
1-3-2021
Ατσιπουλιανά Σοκάκια!!
Σοκάκια ατσιπουλιανά με πλουμιστές καμάρες..
Με νερατζές, πορτακαλές , ρογδές και κουκουνάρες !!
Όπου κι πας εις στο χωριό με δέος αντικρίζεις …
Κι αν έχεις φύγει σύντομα επιστροφή ελπίζεις !!!
Χωριό μας Ατσιπόπουλο μα από που να αρχίσω ..
Για καμαράκια και στενά τραγούδι να ντουρντίσω !!
Αν πεις των Παπαλέξηδων την φοβερή καμάρα…
Το δέος είναι μπόλικο μα νιώθεις και τρομάρα !!
Τα καλοκαίρια μάζευε κοπέλια με λαχτάρα ..
Να παίξουμε εις στον σκιανιό που κάνει η καμάρα !!!
Μα όταν η νύχτα έριχνε το μαύρο τζη σεντόνι ..
Μύθος παλιός για φανταχτά, παιχνίδι μας τελειώνει!
Το Καμαράκι του Χριστού, Γιαννούληδων κομμάτι …
Παιδί δεν πήγε στο σκολειό αν δεν του γνέψει μάτι …
Στον Αη Γιάννη δεν ξεχνώ Γιάννη Μανιαδογιάννη…
Εις στη καμάρα θυρωρός σαν πας εις στο Μεσάρμι !!
Για τσι καμάρες του χωριού για την δίκη μου γνώμη ..
Σα ν-τα Αη Γιάννη όμορφη δεν έχω δει ακόμη !!
Στο Βελανιδοσόκακο στέκει το καμαράκι …
Κοντά στ Αντρέα Ροδινού και δίπλα στου Συκάκη…
Καμάρα μεσαιωνική είναι και καμαρώνει
Δρόμος πέρνα από κάτω τζη και πάνω σπίτι ενώνει…
Στενά δρομάκια φιδωτά , Μακρύ στενό , Ρουκούνι…
Αη Λευτέρη κι Αη Γιαννιού ,
πλανεύουν κάθε αρθούνι !!
Ελάτε φίλοι του χωριού μια βόλτα για να δείτε …
Δεν είμαι υπερβολικός, θα μου το θυμηθείτε !!
25-12-2020
Γιώργης Γαγάνης.
Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου
Τραγούδι Καραντινοϊού!
Μη ξεπεζεύεις Άνθρωπε από το άσπρο άτι …
με τη πραγματικότητα μάθε να κάνεις ζάφτι !!!
Αν τον ιό δεν ημπορείς εσύ να εξορκίσεις…
Παρέτησε το Ίντερνετ κι ηντα θα που στς’ειδήσεις!!!
Με αποδείξεις κι αν μας πεις πως φταίει ο γής κι ο άλλος..
Ότι κι αν λες πριν γκρεμιστούν γίνεσαι παπαγάλος!
Η παραπληροφόρηση μικρών σταθμών,μεγάλων
Γίνεται αλατοπίπερο των Ίντερ-παπαγάλων !!!
Χούντα είναι αυτό που γίνεται στο Ίντερνετ απ όλους…
που πριν μυρίσουν τα σκ@τα μας δείχνουνε τσι κ@λους !!!
Οφείλεις να’χεις άποψη μα στάση αν κρατήσεις ..
Σε περιπέτειες μην μπουν όσοι’χουν αντιρρήσεις!!!
Μια μάσκα μόνο φόρεσε , σαπούνιζε τα χέρια …
Αλάργα απ’ανειδίκευτους που κάνουν τα ξεφτέρια !!!
Βόλτα τον σκύλο πήγαινε…άσε το καναρίνι ..
Αυτό δεν έχει στο κλουβί σταλιά χοληστερίνη !!
Στείλε το 6 μήνυμα ή γράψε την αιτία ..
Που κάνεις ζάλα ολημερίς για την καλή υγεία !!!
Μέσα σε κάθε συμφορά παντοτινά συμβαίνει ..
Αν ψάξεις βρίσκεις θετικά κακό να μη σου μένει !!
Κρασί καλό αν βρεις, να πιεις, με αποστάσεις πάντα …
Κι άφησε τα πολιτικά του καναπέ στη μπάντα!!
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο 10-11-2020
Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας !!!
Ο Αίσωπος μας δίδαξε ζωή σαν μελιγκούνι …
Κι αν πεις πως είσαι τζίτζικας σου παίζουνε κουδούνι !!Ζηλεύω του, του τζίτζικα, που τραγουδεί κι ας ξέρει ….!!
τραγούδι, ζήση, σταματούν μετά το καλοκαίρι !!!Εδιάλεξα του τζίτζικα τη ζήση να περάσω …
γλέντια,τραγούδια κι όξω νους χειμώνα ας μη φτάσω!!Ο τζίτζικας χαροκοπά, καίει το πελεκούδι …
αυτος κατέχει να γλεντά τ‘Αυγούστου το τραγούδι !!Ζήση σα γ-και ν-του τζίτζικα διάλεξα ο καημένος …
Μα δα’μαι σα μελίντακας και ζω φυλακισμένος !!!Ζωή σα ντου μελίντακα την κάνω ποτέ-λίγο ..
Μα αν απαντήξω τζίτζικες ξεχνώ να πα’να φύγω !!!Είναι μεγάλη μου τιμή του τζίτζικα το ζάλο …
Σαν πορπατώ του μέρμηγκα, μοιάζω θαρρώ με άλλο !!!Αν δεις ποθές το Αίσωπο πες του πως έχει σφάλλει …
το φάε πιές και γλέντησε κάνει ζωή με κάλλη !!Ιούλιος 2020
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου
Ατσιπουλιανές Σκέψεις
‘Συ Θεέ μου δώσε δύναμη,ζητώ να σου μιλήσω…
Να πω τα νάκλια του χωριού,που’χω τιμή να ζήσω!!
Το λένε Ατσιπόπουλο,πάνω από τη Πόλη…
Του όμορφου του Ρέθεμνους,απού κατέχετ’όλοι..
Κεφαλοχώρι πάντοτε και σε σπουδαία θέση …
Στρατηγική…και η θέα του,όποιος τη δει τ’αρέσει!!
Όσες περάσανε ψυχές κι είναι στο λογισμό μου..
Δώσαν αξίες ομορφιές κι ένσημα στον καιρό μου!!!
………………………………………………….
Αχι και να γυρίζανε τα χρόνια τα παντέρμα…
Να ζήσω Θεέ μου τα παλιά κι ας μην ζήσω νιάτα..
Κάνε με γέρο αν το θες , δώσε μου λίγα χρόνια…
Στραβό αν θες, μα να θωρώ με τση ψυχής τα μάθια..
Τσ’ίδιους τσ’ανθρώπους κάνε το, θαύμα, να ζήσουν πάλι !!
Να μου γεμίζουν τη ψυχή στα αναστορέματα τους..
Κι ας μη γευτώ ποτέ ψωμί κι ούτε κρασί μη μ-πίνω
Μη ξεδιψάσω το νερό κι ας το γροικώ να τρέχει!!
Τσ’ανθρώπους που μεγάλωσα να ζήσω στο χωριό μας!!
Γιατί και στο παράδεισο να τσι’χω θα μας λείπει…
θα λείπει η «Μεσοχωριά», θα λείπει το «Ρουκούνι» κι αν έχει ο Άδης »Αγορά» δεν έχει «Αη Λευτέρη» !!!
Δεν έχει στενοσόκακα όπως τ’Ατσιποπούλου!!!!
Γιώργης Ευαγγ. Γαγάνης
Ατσιπόπουλο 14-5-2020
Φωτογράφιση Νίκος Ρεστάκης,από το αρχείο του Γιάννη Φραγκιά Βλαστού !
ΚΑΦΦΕΝΕΙΟΝ & ΚΟΥΡΕΙΟΝ ‘Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΣ’ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ Ν. ΓΑΓΑΝΗ
Το λέγανε Συνάντηση αυτό το καφενείο…
Στη μέση τση Μεσοχωριάς πού έχει και κουρείο!!!
Από το ’48 μικιό-μικιό κοπέλι…
Κούρεμα, ξύρισμα, καφέ και μεζεδάκια μέλι!!
Γαγάνης στ’Ατσιπόπουλο, ο Σούβλας, ο Βαγγέλης
Και ο παππούς του καφετζής, ο Μανταοβαγγέλης
Κι αυτός κοπέλια έκανε κι ανάθρεψε με αίμα…
γι’αυτά διγάται ο μικιός με το δικό ντου βλέμμα!
Ένα γ-καφ’ελαφρύ γλυκό εις στο ψιλό φλυτζάνι …
Εκείνονά πρωτόψησα του Παπατζανογιάννη!!
Τα πόδια μου δεν φτάνανε στη χόβολη να ψήσω..
σ’ένα τελάρο ανέβαινα μη βράσει και τον χύσω!!
Κάθε Δεκαπενταύγουστο κάναμε πανηγύρι…
Για ούλους τσ’ Ατσιπουλιανούς τση Παναγιάς χατίρι !!!
Καρέκλες από τσι χωριανούς, τραπέζια του σπιθιού τους
και το πρωί εκάναμε την κάθε επιστροφή τους!!!
Μα και του Αη Λευτεριού στα μέσα Δεκεμβρίου..
γλέντι εις στη Μεσοχωριά μικρό του καφενείου!!!
Συνάντηση πραγματική σε τούτο το ντουκιάνι…
Τα νέα τ’Ατσιπόπουλου εκάνανε σεργιάνι !!
Τη μέρα λίγα πράματα είχε το καφενείο..
Μα αν έβρεχε…κρασόμερα χωρίς σκασιαρχείο!
Τσι Κυριακάδες μόλις βγουν από την εκκλησία..
γέμιζαν δρόμοι στο χωριό κι ούλα τα καφενεία!!
Μα όμως στη Μεσοχωριά ήτανε άλλο πράμα..
Να βρεις καρέκλα για καφέ θα’πρεπε να’χεις τάμα!!!
Στση Παναγίας τα σκαλιά τα’χαμε για κερκίδα…
Επά…για πρώτη μου φορά τον Καραγκιόζη είδα..
Ο Νώντας με το όνομα, ο Καραγκιοζοπαίχτης…
Ήτανε στη Μεσοχωριά, συχνός μας επισκέπτης !!
Το θερινό μας σινεμά…ζάχαρη, πετιμέζι..
Όταν απλώναμε πανί να’ρθει ο Καντής να παίζει..!!
Εδώ τση νεολαίας μας αγαπημένο στέκι..
Γι’αυτό ο νους μου δεν ξεχνά όσα εδώ ξεπλέκει!!
Πόσες καντάδες γίνανε, δυο νότες κι αν ξέρεις..
Ντίλης, Λεράς και Σύκαλος και Ροδινός Λευτέρης!
– Ξεκρέμασε Μιχάλη μας να παίζεις το μπουζούκι..
Κι ο Χάρος ανε μασε δει, θα φάει το χαστούκι !
–Κεράσετε το Σύκαλο το όργανο να πάρει …
Κι ο Γκαλονόμος τραγουδεί μ’αηδονιού τη χάρη
–Κεράσετε το Σοφοκλή, φωνάζει ο Γιαγιάννης…
–Τη λύρα παίξε με νταλκά, τη δίψα να μας γιάνεις!!!
Ο Μήτσος σέρνει το χορό πρώτος, ο Φουσταλιέρης…
Κι ο Καραγιάννης δεύτερος, έλα κι εσύ αν ξέρεις…
Εις στο τεζιάκι ο μεζές να πίνουνε πολυώρα..
Να τον Σκαρπίνη, τον θωρώ να μπαίνει από τη χώρα!!!
–Να κεραστεί ο Νικολής να μασε πει τι ξέρει
Γυρίζει με τη κούρσα ντου εις του ντουνιά τα μέρη!!
Να σου κι από το Ρέθεμνος προβάλει ένα τζιπάκι…
Ο Γιαννακάκης για ρακές ήρθε, το Μιχαλάκη
Κι ο Θάνος εξεπρόβαλε, θωρώ από τη χώρα.
Αστεία και πειράγματα αρχίζουν ετσά ώρα!
–Στείλε κοπέλια ή να πας στο σπίτι του Αντρέα
Πες του Ξενάκη έφτασε ο Θάνος για παρέα!
Μπαίνει ο Γασπαρονικολής κι ούλοι χαμογελούνε..
Μοναδικός στ’αστεία ντου κι ούλοι τον αγαπούνε!!!
Μέχρι και φροντιστήριο με μαθητές και τάξεις…
Είχαμε τον Τσιβόκωστα δάσκαλο στις επάλξεις!!
Να κι ο Βιβύλιος έρχεται και σέρνει και το τράο ..
Στο γάιδαρο ντου κάθεται καφέ να του τρατάρω !
Έρχεται χαμογελαστός, να ο Σταγακογιώργης..
–Πάλι θα έπαιξες εφτά, του λέει ο Λιαντρογιώργης !!
–Ετσά ναι όσοι μπορούν γερά, οι ζωντανοί !! ..του κάνει..
–Εφτά φορές καθημερνά γλακώ εις στο Γεράνι…!!!
–Εφτά κλανές θα έπαιξες, ο Κάμερας του λέει…
εκείνος δεν απάντησε, μ’από τα γέλια κλαίει!
Τη λεμονάδα ντου ο Πεκές…σαν θά’ρθει από το σπίτι…
Μ’από τα γέλια το θωρώ να βγάζει από τη μύτη…!!
Είναι ο Φραγκιάς ο μπάρμπας του απού κατέχει τρόπου ..
Τη λεμονάδα ο Πεκές ψηκάζει επιτόπου..!
Κι ο Άρης τη μουστάκα ντου μας στρίβει με καμάρι..
Μα άμα κρατεί την τράπουλα δεν παίρνει άλλο χαμπάρι!!
Να σου κι Γιάννης του Μανιού πρώτο πρεφαδοράκι..
Όμως το Μάρκο ταραχά πολύ τον Χατζηδάκη !!
Ψιλή κουβέντα για το ΚΤΕΛ σαν θέματα πατρίδας
Γκιουνάνης, το Σαμψωγιαννιώ, Βλάχος και Λεωνίδας
θέματα για τσι τράπεζες αν έμπαινε… αλί μας!!!
Πού’ναι οι μισοί τραπεζικοί τση Χώρας χωριανοί μας!
Βρέχει κι απόξω πέρασε ο Γιώργης τ’Αναστάση..
Κωστή Φραδέλο συναντά, καβάλα κάνουν στάση!!!
Ψιλή κουβέντα πιάσανε, θωρώ να κάνουν μέρες!!
Εβράδιασε, δεν έφυγαν κάτω από τσ’ομπρέλες!!
–Το μάθετε θα παντεφτώ εθέκαμε ντο.. νέτα..
…Λέει ο Μανωλης ο Γαμπρός, πως βρήκε μια γυναίκα !
–Άμε Γαμπρέ στη χώστρα σου, μη θέλεις παρακάλια …
Και το πρωί θα κουβαλείς δυο Σκάνϊα τσουβάλια !
–Εγώ μωρέ μπορώ γερά, είμαι παλικαράκι..
–Γιαννουλογιώργη δε θωρώ, νά’ρθεις στου Γκιανιδάκη!! (Τζανιδάκη)
Το Βαγγελάκη πρόβαλε και θέλει το καφέ ντου..
ακούει, βλέπει και γελά, μα δε μιλεί ποτέ ντου!
Μιχάλης, Μάρκος, Αλεξάς τ’αδέρφια στο Ρουκούνι ..
Κάτω Χαλέπας φύλακες, λαγωνικό αρθούνι!!
Μια τρίκυκλη σταμάτησε σκέτο καφέ γυρεύει…
ο Λιαντρογιάννης γελαστός είναι που ξεπεζεύει !
Μα να σου κι άλλο τρίκυκλο..ο Ντίλης από πέρα
Βάλε να πιούμε 2 ρακές, να ξεντρεθιάνει η μέρα!
Γροικώ τ’αλόγου τσι πατές και ξεχωρίζω χάρη
Του Στάθη ο Γιώργης έρχεται και στέκει με καμάρι!
–Πού είναι ο κουμπάρος μου, θέλω να με κουρέψει.
–Κάνε μου ένα βαρύ γλυκό, μέχρι να ξεμπερδέψει…
Πετρακογιώργης, Χατζηδές και ο Λιονής Ανδρέας..
Στ’αμπέλια πως εσκάφτανε θυμούνται τση »Πατέλας»
Ο Μπαρμπαγιάννης σύσκεψη μαζί με τον Δραγάτη..
Εκτιμητή τον είχενε και το δεξί ντου μάτι!!!
Ήρθενε από την Αγορά, να ο Κωστολευτέρης!!!
-Τα Νέα μρε Ευάγγελε, διάβασε’συ που ξέρεις!!!
Κι ο Κασέλας ο Μαθιός, ούλος του πειραχτήρι..
κάνει πως εροχάλιζε και τους χαλά χατίρι!!
Ο Παπουτσάς με άδεια ήρθε εις στο χωριό ντου..
που μόνο τ Ατσιπόπουλο έχει στο λογισμό ντου!!!
Ξενολευτέρης έφταξε κι εμείς δειπνούμε τώρα
–Τρώτε θαρρώ λιανοχοχλιούς και περιμένω ώρα!
Κείνα τα καλοκαίρια μας και πώς να ξεχαστούνε;
Απού φώναζαν δυο κουφοί να συνεννοηθούνε!!
Βρόντα στη πόρτα του Κουφού… που λέει το στιχάκι
Μανιαδογιάννης φώναζε με το Παναγιωτάκη!!!
Ίδια πως βλέπω το Μανιό να έρχεται από πέρα…
Με τα αστεία που γροικώ, μου φτιάχνει την ημέρα!!!
Κωστής Συκάκης έρχεται απ τσ’Αρκαλές τα μέρη
Στσι ιστορίες ρήτορας, στσι ζωγραφιές ξεφτέρι!!!
Τα κοπελάκια μάθαινε ούλα να ζωγραφίσουν…
να δεις γαϊδάρους ζωγραφιές έτοιμοι να τσινίσουν !
Και λειτουργιά χωρίς παπάς,κανένας να υπάρχει…
Στο καφενείο είχαμε δικό μας Πατριάρχη!!!
Δυο μέτρα άντρας έντιμος, με λίγη οξυθυμία
Τσι προσευχές του κι ο Θεός γροικά απ’την Παναγία!
Εκείνος ήταν βαφτιστής τση Σούβλας τα βαφτίσια
κι ο Καλημέντος ο νονός, γι’αυτό και ψάλλουν ίσια!
Μα μια και πιάσαμε εδά να λέμε ιστορίες…
Του Αγγελάκη Αλέξανδρου θυμήθηκα θυσίες!!!
Ο λόγος του ήτανε σπαθί, λίγος και μετρημένος…
Παράπονο δεν άκουσα κι ας ήταν λαβωμένος!
Ένδοξα πολεμήσανε κι υπερβολή δεν κάνω…
Άκουσα κατορθώματα κι από τον Πελεκάνο!
Για την πατρίδα τρέξανε με σθένος και ανδρεία…
Δεν θέλησαν παράσημα μα την ελευθερία!!
Ναι, οι παλιοί Ατσιπουλιανοί όπου κι πολεμήσαν,
το όνομα του τόπου μας με αίμα ζωγραφίσαν!!!
Τσι χωριανούς μου δεν ξεχνώ όσα’χομε περάσει…
Κι ας φέραν νέες εποχές στσ’αθρώπους αποστάσεις!
Κανένα δεν εξέχασα, όμως που να προφτάξω;;;
Αν φτάξω ως την σύνταξη, βιβλίο θα σας γράψω!!
ΑΤΣΙΠΟΠΟΥΛΟ 3-5-2020
Γιώργης Γαγάνης
Οδηγίες για Συν-καραντινιώτες
Αλλάξανε τα πράματα με τούτο τον κορώνη…
Κι όποιος δεν αφουγκράζεται πρόστιμα θα πλερώνει!!!
Γροικάτε να μαθαίνετε εδά πως θα κινείστε..
Ξεχάστε όσα ξέρατε…το κινητό φορτίστε !
Να πέψεις ένα μήνυμα με κωδικό το 1
Αν θες να πας για φάρμακα , γιατρό ή δώσεις αίμα !
Αν θες για το μπακάλικο να πας ή στο χασάπη
Να στείλεις 2 κωδικό αλλιώς θα βρεις αράπη !
Λεφτά από την τράπεζα αν πάρεις να γλυτώσουν…
Κώδικα γράψε 4 και φτύξε με αν στα δώσουν !
Κηδεία’δα , όξω απο’δώ αν έχει η γειτονιά σου..
Κώδικα 5 στείλε τους μην κάνουν τη δικιά σου !
6 αν πας γυμναστική ή χέζεται ο σκύλος …
Ή αν γλακάς αμοναχός κι απ’αλάργο ο φίλος
Ούλο τον κόσμο σταματά τούτη η επιδημία..
Εκτός όσους δουλεύουνε στση γης τη δυναστεία
Οι πέντε οικογένειες που ελέγχουνε τη πλάση..
Δουλεύουνε οι κλάδοι τους χωρίς να κάνουν στάση !
Οι πέντε ή δέκα που λαλούν την γη χωρίς να’δρώσουν
Ελέγχουν χρήμα, φάρμακα κι ό´τι φαΐ μας δώσουν !
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο 1-4-2020
Γιώργης Δαλέντζας ( Κουμέτζος )
Ούλη η ζωή στη προσφορά ,αγάπη για τσι άλλους !!
Τούτο το νάμι κάνει τσι τσ’ αθρώπους τσι μεγάλους !!!
Το νάμι είναι στη ζωή το μόνο που θα μείνει …
Και ο Κουμέτζος δούλεψε Αθάνατος να γίνει !!
Ένα γλυκό χαμόγελο είχε χαιρετισμό ντου…
Όχι με λόγια μα δουλειά πρόσφερε στο χωριό ντου!!!
Στη ν-εκκλησιά επίτροπος έστεκε σαν λαμπάδα…
Πρώτος στον Πολιτιστικό, στον Δήμο στην Ομάδα !!!
Αγάπη στ’Ατσιπόπουλο από μακρυά βαστούσε ..
Κι αν έζησε αλάργο ντου επιστροφή ποθούσε !!
Γύρισε στ’Ατσιπόπουλο να το υπηρετήσει …
Αυτό που λέμε εμείς δουλειά, χαρά να τον γεμίσει !!
Ευγένεια, χαμόγελο και αισιοδοξία …
Παράδειγμα θα έχουμε του Γιώργη τη πορεία !!!
Να δώσει στ’Ατσιπόπουλο διάλεξε στη ζωή ντου…
Κι όσο κι ανε κουράστηκε χαρα’χε πλερωμή ντου!!!
Για κάθε ατσιπουλιανό με δίχως διακρίσεις..
Έτρεξε για βοήθεια χωρίς να του ζητήσεις
Παράδειγμα κι υπόδειγμα είναι τ’Ατσιποπούλου
Για τα κοινά και το καλό αυτού του κόσμου ούλου !!
Ορθός θα στέκει πάντοτε μεσ’τση ψυχής τσι τόπους…
Αυτό ναι που Αθάνατους τσι κάνει τσι αθρώπους !!!
Ατσιπόπουλο 7-1-2020
Γιώργης Γαγάνης
Η Παναγία των Παρισίων
Απρίλης του Δεκαεννιά…μια σκοτεινή Δευτέρα …
Στη Παναγιά του Παρισιού γράφτηκε μαύρη μέρα !!!
Χριστέ να δώσει η χάρη σου και όλων τον Αγίων ..
Να ξαναγίνει η Παναγιά ως πριν των Παρισίων !!
Άρχισαν να μαζεύονται λεφτά για να τη φτιάξουν…
Φτωχοί και πλούσοι’πιθυμούν τση Παναγιάς να τάξουν !!
Υπάρχουν δυστυχώς κι αυτοί που λένε είναι κρίμα
Για να φτιαχτεί η Παναγιά να δώσουν τόσο χρήμα!!!
Μα τα εκατομμύρια στην Αφρική να φτάσουν…
Για τα κοπέλια που πεινούν λιγάκι να χορτάσουν !!
Μάθετε πως η Αφρική πολυ’ναι προικισμένη …
Γι αυτό οι ισχυροί τση γης τη θένε πεινασμένη !!
Να πάψουν να την κλέβουνε κι εμφύλιους να στήνουν…
Να δείτε τσι Αφρικανούς υπόδειγμα να γίνουν !!!
Γι αυτό να αποκατασταθεί του Παρισιού το χάλι…
Τση Παναγίας το σύμβολο να ξαναλάμψει πάλι !!!
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου
Απρίλιος 2019

Σε δεκαπέντε συλλαβές…
Η Κρήτη’ναι φιλόξενη να’ρθεις να δοκιμάσεις …
Μα πρέπει αυτό να σεβαστείς κι όχι να τ’ατιμάσεις !!!
Ο Ξένιος Δίας σύμβολο για τη φιλοξενία …
Έλα στη Κρήτη να το ζεις σε κάθε τζη γωνία !!
Ζεστή αγκαλιά, φιλόξενοι, οι κρητικοί οι τόποι…
με δουλευτάδες , γλεντιστές ,των μερακλήδων κόποι !!!
Η Κρήτη είναι στη ψυχή κι όχι ψευτοφοβέρες …
ντουφέκι τον πολιτισμό απού δε θέλει σφαίρες !!!!
Όπλα στη Κρήτη τση πρεπιάς έχουμε χίλια μύρια…
Μα δε θα δεις να παίζουνε αυτά σε πανηγύρια !!!
Αν το μ-πιστόλι σου θαρρείς ξαμώνεις τον αέρα !!!
Άμα θα φύγει δε μπορείς να κουμαντάρεις σφαίρα…
……………………………………………………………………
Το τόπο ντου, τη μάνα ντου γή τ’έρωντα λογιάζει…
με μαντινάδα ο Κρητικός τραγούδια οντέ ξομπλιάζει!!!
Οι μαντινάδες φτιάχνουνται με τση ψυχής χαρμάνια …
Μα όχι παραγγελίστικες ως κάνουν τα στιβάνια !!
Με λίγα λόγια θα σας πω τη γνώμη μου και μόνο …
Οι στίχοι θέλουν όρεξη κι μαντινάδες πόνο !!!
Όπως το αίμα η καρδιά χρειάζεται να ζήσει…
η μαντινάδα μάχεται για ντη ψυχή μη σβήσει !!!
Απού’χει μέσα στη καρδιά ηφαίστειο και βράζει…
με δεκαπέντε συλλαβές σε δυο γραμμές ταιριάζει !!
Τα κομποσκοίνια προσκυνώ κι όχι τα κομπολόγια…
Η μαντινάδα είναι χυμός, ψυχής και όχι λόγια !!!
Τσι μαντινάδες «γράνταρε» στση χέρας σου τη τρίχα…
Αν δεις και στέκει όρθια νοιώθεις αν τζι πετύχαν !!!
Η μαντινάδα μολογά … γελά πονεί γή κλαίει …
Κείνος πού τη ντουσούντισε γή κείνος που τη λέει !!!
……………………………………………………………………
Έχει η ζωή τόσες χαρές που ότι κι αν έχεις χάσει …
Θά’ρθει στιγμή τα χείλι σου πάλι που θα γελάσει !!
Ο άθρωπος να παρακαλεί υγεία του Θεού ν-του…
Για όλα τ´άλλα τα στραβά είναι από δικού ν-του!!
Για την υγειά ντου ο άθρωπος το Θιο ντου να δοξάσει …
κι είναι δουλειά ντου να γλακά ίσαμε να γεράσει !!!
Ένα από τα νομίσματα γυαλίζει και σπανίζει..
είναι τ´ αθρώπου η υγειά που μόνο αυτή αξίζει!!!
Τη δύναμη τση θέλησης ο άθρωπος πρέπει νά’χει…
Κι ετσά μονάχα ξεπερνά όποια κι αν θέλει μάχη !!!
Η ευτυχία είναι παντού … μα για να ευτυχήσεις …
δεν θά’ρθει εκείνη να σε βρει αν δε την κυνηγήσεις !!!
Άλλοι σταυρό για φυλακτό έχουν και προσκυνούνε …
Κι άλλοι βαρύ στον ώμο τους έχουν και κουβαλούνε !!!
Όποιος πρωί τον ήλιο δει και βράδυ το φεγγάρι …
Κι έχει και όσους αγαπά νιώθει του κόσμου χάρη !!
Τα νιάτα είναι μια φορά κι αν τα ξαναγυρέψεις …
Παράδες θες στα γεραθειά τσι βιόλες να μαγέψεις !!!
Να φας να πιεις και να γλεντάς όσο μπορείς ακόμη…
Για δε κατέχεις αύριο ήντα σου ξημερώνει!!!
…………………………………………………………….
Αυτά που χάνει ο άνθρωπος αφού ήρθε για λίγο…
Είναι παρέες και χαρές και γλέντια μερακλήδων !!!
Όποιος στη ζήση πάλεψε την δύσκολη μεριά τζη…
θα τα γλεντήσει πιο πολύ τα λιγοστά καλά τζη !!!
Με λίγα να πορεύεσαι, γλέντια και φίλους ζήσε…
Ετσά λοής περνάς καλιά περαστικός σαν είσαι !!!
Στη μερακλίδικη ζωή σκοπός δεν είναι γρόσια…
γι’ αυτό γροικάς και σου μιλούν ούλοι την ίδια γλώσσα !!!
Σα θα ποθάνει ο μερακλής οι άλλοι δεν τον κλαίνε…
μα τσι σκοπούς που τ´άρεσαν θυμούνται και τσι λένε!!!!
Δε περιμένει ο μερακλής μοίρα να βγάλει κρίση…
γι’αυτό γλεντά την καθ’αργά μπας και το μ-παρετίσει !!!
Όπου γροικάς να τραγουδούν διάλεγε να πηγαίνεις…
κι όπου γροικάς φωνές, ραβδές… αλάργα να διαβαίνεις !!!
Αυτά που παίρνει η ψυχή όντε θ’ανηφορίσει …
Είναι τα γλέντια κι χαρές το σώμα πριν αφήσει !!!
Ρακή, καρύδι, κάστανο,όρεξη και παρέα …
αυτά τα λίγα τη ζωή την κάνουνε ωραία !!!
Σαν «αλαργάρει» ο άθρωπος και ξένα μάθια τρέχουν
Παράσημα στο κύκλο του μ’αυτά του καταθέτουν !!!
Χόρευε σα να μη θωρούν, τραγούδιε ως είσαι μόνη…
Αγάπα ως θέλει η καρδιά και γλέντα ότι πληγώνει !!!
Πολύ ζηλεύω τση φωθιάς γλεντά και δε ν-τη νοιάζει
πως σαν ν-τελειώσει ο χορός η στάχτη τη σκεπάζει!!!
Ψόμα τα χρόνια πως περνούν… εμείς σ’ αυτά περνούμε …
γι’αυτό στον κύκλο τση ζωής πομένει ότι γλεντούμε !!!
Αγάπα, γέλα, γλέντηζε, δυο ζάλα θέλει η Δύση …
όλοι το ξέρουν μα θαρρούν πως έχουν κι άλλη ζήση !!!
Εγέρασα και δεν μπορώ δε σκάφτω δε ποτίζω….
και κάνω και το μπουνταλά στσι βιόλες που γνωρίζω !!
Ένα Ποτήρι με νερό ειν’ η ζωή στσ’αθρώπους…
Κι ούλοι για ξαναγέμισμα γυρεύουνε τσι τρόπους !!
Ο χρόνος κι ανέ πέρασε πράμα δεν έχει αλλάξει …
Μυαλό ποτέ δεν είχαμε για να μας το πειράξει !!!
Εδιάλεξα του τζίτζικα τη ζήση να περάσω …
γλέντια,τραγούδια κι όξω νους χειμώνες ας μη φτάσω!!!
Ζηλεύω του, του τζίτζικα, που τραγουδεί κι ας ξέρει ….!!
τραγούδι, ζήση, σταματούν μετά το καλοκαίρι !!!
……………………………………………………………….
Πουλιά δεν κλαίνε τη φωλιά που χάλασε μπροστά τους…
Μα τ’άλλα που φτερούγησαν και ζούνε μακριά τους!!!
Πουλί που εγεννήθηκε φωλιά να μην αλλάζει …
με διαβατάρικα πουλιά καθόλου δε ταιριάζει !!!
Πόνε του χωρισμού πονείς, άδικο να σου λάχει…
μα ο πόνος του ξενιτεμού σε κέρδισε στη μάχη !!!
Η ξενιθιά παλιά πληγή ξανάρχιξε το μ-πόνο…
που θάρρουνα πως ήτανε για τα τραγούδια μόνο !!!
……………………………………………………………….
Στη κρίση ο τελμπεχανάς κάνει ζωή του κάτη…
Κι απού’χει αμπέλι άσκαφτο ας βάλει τον εργάτη !!
Αν θέλεις για διευθυντή γύρεψε’να τεμπέλη …
γιατί αν γυρεύεις για δουλειά σου λέω πως δεν θέλει !!
Μπουκιά μεγάλη κι αν θα φας, λόγο μη πεις μεγάλο..
Γιατί θα’ρθεί η εποχή που θα το βρεις ρεγάλο!!!
Μα πως τα φέρνουν οι καιροί να’ρθούν τα πάνω-κάτω..
Κι ό’τι φαΐ δεν έτρωγες … να γλύφεις και το πιάτο !!
Ως κι αν το φάεις το τυρί πρέπει να το πλερώσεις…
εκτός κι α’θες σα μ-ποντικός στη φάκα να τελειώσεις !!!
Δούλευε κι ας κουράζεσαι καμάρωνε το μ-πόνο !!!
Τζάμπα τυρί αν θες να φας έχει στη φάκα μόνο !!
……………………………………………………………
Ο φόβος είναι ο αρχηγός λε ν-των συναισθημάτων…
Αγάπη, ελπίδα και χαρά, φως κάθε προβλημάτων !!
Θαρρείς κι ο πόνος κουβαλεί για σένα τα προικιά ντου…
ως κι-α γελά ο καθαείς… κατέχει τα δικά ντου!!!!
Θαρρείς κι ζήση κουβαλεί για σένα πίκρα μόνο …
Ψηλά το μπέτη βάσταξε κι αψήφιστα στο μ-πόνο !!!
Θαρρείς κι η μοίρα κουβαλεί για σένα το γομάρι …
Εσύ τη στρώνεις τη ζωή σαν άγριο πουλάρι !!
………………………………………………………………
Πίνε νερό από την πηγή όσο θα τρέχει ακόμα …
Γιατί τα ρυάκια σέρνουνται σαν όφιδες στο χώμα !!!
Δε θέλω δυνατά φτερά να πω πως ξεχωρίζω …
Αλάργο από τσι όφιδες ψηλά να φτερουγίζω !!!
Όφις δεν είναι μόνο αυτός στη γης που βολοσέρνει…
Μα όποιος λογάται φίλος σου και πίσω σου τη φέρνει !!!
Αν δεις καρδιά από σίδερο στη μοναξιά να λιώσει …
θα γίνει μαύρη και κρυγιά οντε θα ξεπυρώσει !!!
Φίλοι στο μπέτη μου χωρούν αμύθητης αξίας..
Π’ανέ τζι βγάλω θ’ακουστεί καμπάνα τσ’εκκλησίας !!
Είναι οι φίλοι μου οι καλοί, που με κρατούν σε θέση…
να νιώθω στου παράδεισου πως είμαστε στη μέση !!!
………………………………………………………………
Ένα κλαδί βασιλικό γή βιόλα γή ζουμπούλι..
δώσ’μου με το χεράκι σου να μπουνταλιάσουν ούλοι !!
Ξόμεινε εσύ με το σωστό, τη λογική, τα πρέπει…
μα’γώ γροικώ το φυλαχτό που μου χτυπά στο μπέτη!!!
Κάνω πυξίδα τη χαρά το στεναγμό «κομμάθια» …
κι ο δρόμος που χαράχτηκε δείχνει τα δυό σου μάθια!!!
Τσ’ αγάπης το ψηλό δεντρό όποιος το σκαρφαλώσει….
Είναι αυτός που πότισε μ’ αγάπη να ψηλώσει !!!
Τσ´ αγάπης το ψηλό δεντρό έχει καρπό στη ν-τρούλα
Δώρο για αυτούς που δίνουνε για την αγάπη ούλα !!
Εχάρισε μου ένα βραχνά, ‘σάμε να ζω να ελπίζω …
μα δώρο από το μπέτη μου βγάνω και τση χαρίζω !!!
Αγάπη με εγωισμούς μη ν-τη λογάς αγάπη …
κι αν βρει το δρόμο θα χαθεί στο άλλο μονοπάτι !!!
Εγωισμός και έρωντας σα σκύλος με το γ-κάτη..
θα βγάλει κι αν μονιάσουνε ο γής τ’αλλού τ’αμάτι !!
Ήλιος απού χαμόγελα ο έρωντας θυμίζει…
Κι ο χωρισμός τση θάλασσας π’αφρίζει και μανίζει !!
Φταίνε κι δυο όντε ν-ακούς αγάπη πως εχάθει….
ο ένας σέρνει τη γ-κλωστή κι ο άλλος το αδράχτι !!
Μού’ξυσες τη παλιά πληγή που πάλεψα να κλείσει…
και σ’ένα δευτερόλεφτο έτρεξε σα ν-τη βρύση !!!
Ούλο το δάσος κάηκε κι ένα δεντρό απομένει …
Κι ας το φωνάζουν τυχερό αυτό φωθιά ανημένει !!
Ρωτήξανε ένα δεντρό πού’χει φωθιά γλυτώσει…
Κι είπε κατάρα χωρισμού κάποτε του‘χαν δώσει !!
Όπου διαβαίνεις θα γελά ο ήλιος που σου μοιάζει …
κι απ’ όπου φεύγεις συννεφιά πάντοτε θα σκεπάζει !!!
Χιόνι με θέλεις μα νερό θα γίνω και θα τρέξω …
Κι αν μ’αποφεύγεις βιόλα μου το χώμα σου θα βρέξω !!
Νύχτωσε μέρα κι ο σεβντάς με γέμισε μαράζι …
Κι απ’όντε φέξει η αυγή τη σκέψη μου σκεπάζει !!!
Νύχτα γλυκιά παρηγοριά στων αμαθιών τον πόνο …
κι ας πίστευα πως η αυγή τονε μερώνει μόνο !!!
Την ίδια κάνω προσευχή όντε θα πέσει αστέρι…
Μπάρε μου Θεέ μου στ’όνειρο να μασε κάνεις ταίρι !!!
Πες μου ήντα σού’καμα σεβντά κι είμαστε στα μαχαίρια …
ρίγος μου πέμπεις και εργώ ως και τα καλοκαίρια !!
Σα ντο θεριό μου κάρφωξε ο έρωντας το βέλος
Μα στάζει αίμα στη καρδιά χωρίς να’ρθεί το τέλος !!!
Μέσα στη βαρυχειμωνιά μέρες Αλκυονίδες…
σα ντων αθρώπω τσι καρδιές στου έρωντα τσ’ελπίδες !!!
Για άλλους η μέρα δε μ-περνά για άλλους είναι λίγη..
Μα γιάντα όσοι αγαπούν παρακαλούν να φύγει;
Ξύπνια τα όνειρα να δεις που’χεις στο νου θαμμένα …
Σαν τριαντάφυλλα τσ’αυγής να ανοίγουν ένα ένα !!!
Κατέβα μαύρο νέφαλο και πάρε με μαζί σου …
στα χρώματα ταιριάζουμε το δάκρυ μου βροχή σου !!!
Ποιος μπόρεσε με θάλασσα ποτέ ντού να τα βάλει…
μ’όμορφη κόρη και «φωθιά» και στεναγμό μη βγάλει !!!
Εχάρισα σου τη καρδιά νά’ναι το φυλαχτό σου…
μα λες πως μάχη κέρδισες κι είναι το λάφυρο σου !!!
Άγουρη κόρη κι άνοιξη, μια ξίδι και μια μέλι…
Που ως κι αν ντυθεί ψιμυθευτά, κι άλλα πλουμίδια θέλει !!!
Η κάψα μου’ναι όντε σε δω ολόδροσο μου μήλο…
Ως ζαχαρώνει η φωθιά το ξεραμένο ξύλο !!
Για σένα είμαι στη ζωή θέλω να καταλάβεις…
Μπορώ και να γενώ κρασί για να με μεταλάβεις !!
Γέλα για ‘μένα να περνά η ώρα σου ωραία…
Μα ‘γώ του γέλιου τη σειρά θέλω τη ν-τελευταία !!!
Τα νιάτα και η ομορφιά το χρήμα και τα λούσα …
Δε κρύβουνται όπου ο Θεός τα έχει δώσει πλούσα !!!
Όποιος το ρόδο ρέγεται θα πρέπει να το μάθει …
Πάει μαζί με το κλαδί το χώμα και τ’ αγκάθι !!!
Άρπαξε ο ήλιος το βουνό στη κόκκινη ντου αγκάλη…
με το φεγγάρι η μοναξά γίνεται πλιά μεγάλη !!!
Το φως τση μέρας αγαπώ κι όμως θωρώ σκοτίδι…
Ταξιδευτή μου μόνιμο στση σκέψης το ταξίδι !!!
Έφυγες και εχάθηκε ο ήλιος από μπρος μου..
Κι φίλη μου η σκοτεινιά γίνεται σύντροφος μου!!
Λες με μισείς κι ακούγεται σαν γιατρικό σαν χάπι …
γιατί το μίσος μέσα ντου κρύβει πολύ αγάπη !!!
Με δυο καρδιές και μια φωθιά τσ’αγάπης τη μεγάλη …
Λιώνει σπασμένο γυαλικό και ξαναφτιάχνει πάλι!!
Θεέ μου και δώσε τση σεβντά τη μοίρα μου σου στέλνω…
Πως έχει η αγάπη δύναμη στσι λόγους σου μαθαίνω !!!
Σα ν-τη Μεγάλη Παρασκή απού ποτέ δε λιάζει
Ετσά ´ναι ούλη μου η ζωή από παλιό μαράζι !!!
…………………………………………………………………
Είμαι απ’κείνο τον αθό που μεσ’στη κάψα αντέχει …
κι ας έχουν άλλοι το νερό στη ρίζα ντους να τρέχει !!!
Αφουγκραστείτε τσι τρελούς οντέ μονολογούνε…
τέθοιες κουβέντες οι σοφοί δεν νιώθουν να τσι πούνε!!!
Βαρκάκια σώνουν ναυαγούς σαν πνίγουνται βαπόρια …
ετσά κι φίλοι οι ταπεινοί σου βρίσκουνται στα ζόρια !!!
Φτωχός κι ανέ γεννήθηκα πλούτη δεν θ´αγαπήσω….
Γιατί με νοιάζει την ψυχή πριν φύγω να γεμίσω !!!
Στο σεβασμό και στη «πρεπιά» και σ’ ήντα νάμι μένει…
Έχουν στον νου οι άνθρωποι πού’ναι προσγειωμένοι !!!
Σκορπίσανε οι σκέψεις μου κι είπα πριν τσι μπερδέψω…
Σε δεκαπέντε συλλαβές να γνέψω να τσι πλέξω !!!
ΜΑΡΤΙΟΣ 2019
ΓΑΓΑΝΗΣ ΓΙΩΡΓΗΣ ΑΤΣΙΠΟΠΟΥΛΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ
Σαλβαράκης Χαράλαμπος…Ο Μεγάλος κρητικός…!!!
Αν η καρδιά σε πρόδωσε θα’ναι η ψυχή σου Μπάμπη..
Λαμπρό αστέρι κρητικό που στην Αθήνα λάμπει !!
Διαλέγει η Κρήτη τσι ψυχές απου θα κατοικήσει ..
Συγκάτοικο την έκανες κι εργάτης της στη ζήση!!!!
Την Κρήτη υπηρέτησες από Χανιά ως τη Στεία…
Ακούραστος ως πρόεδρος στη Κρητική Εστία!!!
Και στα καράβια της ΑΝΕΚ κράτησες το τιμόνι …
Για να μη νιώθει η Κρήτη μας στο πέλαγος τση μόνη !!!!
Άναντρε χάρε το κορμί κι αν έχεις βάλει χάμε …
Θα σμίξει κρητικές ψυχές κι άμα σε πιάνει άμε !!!
Ο Σαλβαράς Χαράλαμπος εύκολα δεν τελειώνει…
Άναντρε χάρε στον Πρινέ το σώμα κι αν θα λιώνει!!!!
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο Ρέθυμνο 11-3-2019
18+ Αθυρόστομη αλήθεια!!!
Από καιρό το ήθελα λέφτερα να μιλήσω …
Έξω απ’τ’αδόντια να τα πω χωρίς να τα μασήσω !!!
Να κι αν με πούνε ρατσιστή να κι αν με πουν αγύρτη…
Εγώ τη γνώμη μου θα πω κι ας τους μπω στη μύτη !!!
Ελεύθερη η βούληση στο κώλο σου τι βάνεις..
Δεν αφορά κανένα μας να δείχνεις πως το κάνεις!!!
Τι κάνεις στο κρεβάτι σου κάτεχε εσυ και μόνο..
Τη προβολή τση φύση σου μη δείχνεις εις στο δρόμο !!
Τι κάνεις στο κρεβάτι σου είναι δικαίωμα σου..
Μα κάτεχε το μόνο εσυ με τον πηδηχταρά σου!
Τι κάνεις στο κρεβάτι σου είναι επιλογή σου…
Κανένα μην αφουκραστείς να βρεις τον εραστή σου!!
Δικιά σου η επιλογή πως θες να ζευγαρώσεις..
Μα όχι χαμουρέματα στο δρόμο σαν καυλώσεις !!!
Τ’ανθρώπινα το πρότυπα μη θέλεις να αλλάξεις ..
αν κάτι άλλο αισθάνεσαι στο σπίτι σου να φτιάξεις !!
Άντρας με άντρα ας συζούν αφού σ’αυτους αρέσει!!!
Φουστάνια δεν χρειάζονται κανένας να φορέσει …
Και δυο γυναίκες αν ζητούν μαζί να έχουν σχέση….
Δημόσια μην δείχνουνε αυτό που τους αρέσει !!
Και για ετεροφυλόφιλους έχω την ίδια θέση …
Κανείς δημόσια δεν μπορεί το κώλο ντου να εκθέσει !!!
Καμία παρενόχληση και βιασμός στσ’ανθρώπους …
Ας κάνουν σεξ όπως ποθούν με όποιους γουστάρουν τρόπους !!!
Να σέβονται τους γύρο τους και να μην προκαλούνε….
με λόγια και γδυσίματα δημόσια όντε βγούνε!!
Γιατί θαρρώ η εποχή ετούτη έχει σφάλλει..
Κάνει γυναίκα κυνηγό κι άντρας να μοιάζει μ’ άλλη !!
Καλός και ο φεμινισμός, ισότητα σε όλλους …
Μα οι γυναίκες θέριεψαν και θα ξεσκίζουν κώλους!
Φταίει κι τηλεόραση που δείχνει τέθοιους φλώρους…
Και βλέπεις να πληθαίνουνε σαν τζη Ελλάδας φόρους !!!
Για τα κακά που έκαναν κάποτε στα κορίτσια..
Εκδίκηση μου φαίνεται παίρνουν κι αλλάζουν βίτσια!
Οι άντρες της παλιάς κοπής θαρρώ έχουν σπανίσει…
Κι νέοι περιμένουνε τη κοπελιά να αρχίσει !!!
Οι άντρες να ξυπνήσετε το ρόλο σας να βρείτε..
το πρώτο βήμα κάνετε τον έρωτα να ζείτε !!
Συγνώμη αν σας κούρασα με την πολυλογία …
μα ο σεβασμός τση φύση μας είναι η ιστορία !!!
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο 6-3-2019
Έρωντα στ’Ατσιπόπουλο…
Αχι στο Ατσιπόπουλο και να’μουνε μια ν’ώρα …
Κι ας έχει κάψα γή δροσιά, κρυγιάδα, ομίχλη,μπόρα !!!
Να πιάσω απο την Αγορά ούλα τα καφενεία..
Να φτάσω στη Μεσοχωριά την όμορφη πλατεία !!
Απ το Ρουκούνι θα διαβώ το ν-τόπο να αγναντέψω…
Στον Αη Γιάννη να σταθώ το νου μου να μερέψω!!
Στα Πηγαδάκια θα σταθώ κι απώς εις στο στενάκι…
Πέρα Πλατεία να βρεθώ και στο κατηφοράκι
να πάω στ Άη Λεφτεριού στ’ωραίο πλατεάκι …
Ανθούς αν έχει η νερατζέ να κόψω ένα κλαδάκι !!!
Να πιάσω τ αναβόλεμα εις του Δαλέντζα σπίτι
Να στρίψω το Μακρύ Στενό που ευωδιάζει η μύτη !!
Αγιά Τριάδα και σκολειό να απογυρίσω θέλει…
ν’άψω κερί εις στο Χριστό απού’παιζα κοπέλι !!
Να κατέβω στην αγορά να στρίψω στο σοκάκι …
που’χε ο λυράρης Ροδινός σπίτι στο καμαράκι !!
Θαρρώ ακόμη ακούγετε με την γλυκιά ντου λύρα …
ακόμα κι αν τον έφαγε μικιό κοπέλι η μοίρα !!!
Σκέφτηκα ν’ανεβώ ψηλά, περνώ την Άγια Ζώνη …
Άγιο μου Πνεύμα που κιανείς τη θέα σου δε χώνει !!!
Να αγναντεύω το χωριό που από ψηλά βγορίζει…
Που όποιος δεν ξέρει χωριανός να δει που ξεχωρίζει !!!
Να πιάσω ύστερα γυαλό… νησιά του Αη Νικόλα
Λίμνη και Γρίντα και Σπαθιά να τα γυρέψω όλα !!!
Εις στη σπηλιά του Αγι’Αντωνιού τραπέζι θελά στρώσω …
Να θέσω στο Περιστερέ στο σπήλιο να αλαφρόσω !!!
Όμορφο Ατσιπόπουλο καμάρι στη μαθιά μου…
Εύχομαι αμέτρητες γενιές να νιώσουν την καρδιά μου!!!
Έρωντα στ’Ατσιπόπουλο έχω και το φωνάζω …
κι αυτή την αγαπητικιά ποτέ δε ν-την αλλάζω !!!
14 Φλεβάρη 2019
Γιώργης Γαγάνης
Μανώλης Λιονής ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Στο όμορφο Ατσιπόπουλο εις στο 42
μέσα στη μαύρη κατοχή ήρθε μια άσπρη μέρα …
η μέρα που γεννήθηκες εσυ Λαμπρέ Μανώλη !!!
Γι αυτό Λαμπρή και φωτεινή ήταν η ζήση σου όλη !
Χαρούμενο το βλέμμα σου ζωγραφισμένο γέλιο…
εκείνο το αληθινό που’χει καρδιάς θεμέλιο!
Έγινες σύμβολο χαράς και την πρωτιά δεν χάνεις !!!
Μπορείς ξορκίζεις το κακό που μόνο εσυ το κάνεις….
Γι αυτό είσαι ‘’ο καλύτερος’’ που’λεγες με καμάρι !!
Κι ετσά ας κάνομε κι εμείς αν πάρομε χαμπάρι..
Οι αναμνήσεις σου συχνά στα δύσκολα τα χρόνια…
περιγραφές στιγμές ζεστές μ´αγάπη και συμπόνια !
…Στην αγελάδα έμπαινα από κάτω για το γάλα …
και πίναμε όσο θέλαμε και γίναμε μεγάλα ΅ …
Κι εγώ επήγα στο σκολειό μα έπαιξα το κανόνι …
Γι αυτό διαβάζετε μωρέ…ακούετε τη Νόνη !!!
Εγώ δε ξέρω γράμματα και κουβαλώ τσουβάλια …
‘’διαβάζετε’’ προκόσκυλα μη κάνετε ετσά χάλια !
Φάε μην είσαι αδύνατος και πιες κι ένα κρασάκι ..
Να που το ήπια ούλο εγώ κι είμαι παλικαράκι !!!
Μα πες μου απου το’μαθες ‘πο που’ναι η κοπελιά μου..
εθεκανε ν-τονε το γαμπρό έφταξε η σειρά μου!!
Εγώ για το χατίρι σου θα πιω ένα κρασάκι
Και σε καλώ στο γάμο μου… πάει το γαμπρουλάκη…
Μανώλη με χαμόγελο ακόμη και στον πόνο …
κατάφερες να στέκεσαι και ν’απορούμε μόνο …
Φτωχό το Ατσιπόπουλο αφήνεις βρε Μανώλη …
Εσυ ήσουν σύμβολο χαράς γι αυτό πονούμε όλοι !!
Τα λόγια σου κι χάρες σου μες στη ψυχή μας μπαίνουν
Στην ιστορία του χωριού χρυσές σελίδες μένουν !
Αχι Μανώλη μου Γαμπρέ πάει η κοφινίδα…
Ώφου πως ξεμπαμπλίξαμε…ηντα ναι αυτό που είδα !
Χαιρετισμούς εις στσι πολλούς και στη Κερά Κατίνα
Στη νέα χώστρα σου φωθιά που άφτει Φλεβάρη μήνα!!
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο 8-2-2019
Χρόνε αφέντη …
Ήθελα και να κάτεχα, Χρόνε, ποιάν έχεις μάνα …
Κι αν έχεις μάνα κι αδερφούς, εγνώρισες πατέρα ;
Είσαι κι εσυ σα τζοι θνητούς γή του Θεού μας μοιάζεις?
Έχεις εσυ δικολογιά, τρέχει στσι φλέβες αίμα ;
Εγύρεψες, εγεύτηκες μαξούλι τση αγάπης ;
Έχεις την έγνοια σε φιλιές, έρωντες και παρέες?
Γιάντα ‘σαι ανήμερο θεριό , απού σε τρέμουν ούλοι ;
Γυρίζεις ρόδα που γυρνά ολόκληρος ο κόσμος
Και στο σανίδι τση ζωής τσι φορεσιές μοιράζεις…
Μόλις φασκιώνουνε μωρό, σκολειού ποδιά του βάζεις
Κι ώστε να βάλουν νυφικά γή να ντυθούν γαμπρίκια…
Τσοι βάνεις να στολίζουνται στσοι γάμους των παιδιών τους
Κι απώς τσι ώρες σου καλείς να ράψουν μαύρα ρούχα …
Παιδιά να ντύσεις ορφανά , μάνες μοιρολογίστες…
Σ’ούλους να βάλεις σάβανο …καημό ‘χεις για ν’ αρνέψεις !!!
Παρακαλώ σε μη γλακάς τη ρόδα που π’αφεντεύεις
αγάλια – αγάλια γύριζε μα πάλι αφεντικό ’σαι !!!
Άσπρα τσ´αθρώπους ντύσε τσι κι άσε να τα χαρούνε…
Να μη ζορίζεσαι κι εσύ να ράβεις να ξηλώνεις !!!
Γιώργης Γαγάνης
Πλατεία Μεσοχωριά… Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου !!!
Μια ιστορία θα σας πω για μια μικρή πλατεία
Στη μέση στ’Ατσιπόπουλο δίπλα στη Παναγία !!
Το κέντρο είναι του χωριού μη μ-πω του κόσμου ούλου…
Πλατεία μου Μεσοχωριά, καρδιά τ’ Ατσιποπούλου!!!
Εδώ εμεγαλώσανε πολλές γενιές κοπέλια …
Και γροίκας από το πρωί φωνές, χαρές και γέλια !!!
Θαρρώ’χε και την «Αγορά» σε μαγαζιά περάσει …
Είχε ό’τι θέλει ένα χωριό στη ζήση να χορτάσει!!!
Μπακάλικο είχε ο Μηνάς πολλώ λογιώ καλούδια…
Κι όλο στσι τσέπες ψάχναμε λεφτά για τα γλυκούδια!!!
Το φούρνο είχε ο Κωστής κι ευώδιαζε ο αέρας…
Και η Πιπίτσα σού’ λεγε τα νέα τση ημέρας !!!
Και ο Γιαννούλης ο Στελής είχε κρεοπωλείο…
Για εκείνηνά την εποχή ήτανε μεγαλείο !!!
Δίπλα ο Γαγάνης σουβλατζής, κουρείο, καφενείο
Να φας να πιείς να κουρευτείς δεν σας το λέω αστείο !!
Δεκαπεντάρη το χωριό είχε το πανηγύρι…
Εδώ τη λύρα παίζανε στση Παναγιάς χατίρι !!!!
Ο Μάρκος παραδίπλα μας είχε ταχυδρομείο…
Μ’ένα καλό μπακάλικο… το σύνολο ήταν δύο !!!
Δυο τα καζάνια τση ρακής τα στράφυλα να βγάνεις…
Πετρακογιώργης για πολλά κι ο Παπατζανογιάννης!!
Κι ήντα να πρωτοθυμηθώ μα κι αν ξεχάσω πάλι…
Σ αυτό το τόπο βρίσκεται ανάπαυλα μεγάλη !!!
Κείνα τα καλοκαίρια μας και ποιος να τα ξεχάσει..
Που ούλη τη μέρα παίζαμε ίσαμε να βραδιάσει!!!
Φωνάζανε οι χωριανοί που τσ’ενοχλούσε η μπάλα…
«Εις στο Χριστό να παίξετε μη πιάσω τη ντιχάλα» !!!!
Μα εμείς για τέρμα είχαμε του Γιαννακιού τη πόρτα
Γήπεδο η πλατεία μας και ας μην είχε χόρτα !!!
Τα γόνατα μας σπάσαμε σε τούτη τη πλατεία
Γι αυτό μεγάλοι γίναμε άντρες σα ντα θηρία…
Όμως τα χρόνια πέρασαν και οι καιροί είναι άλλοι
Ρήμαξε η Μεσοχωριά κι έκανε μαύρο χάλι !!!
Τα χρόνια που περάσανε μας φέρανε τα άλλα…
Άλλαξε τρόπους το χωριό ξεφούσκωσε η μπάλα !!!
Φεύγουν τα χρόνια πέρασαν και φτάνουμε σε τούτα
Πού ν-τα κοπέλια του χωριού, οι λύρες, τα λαγούτα;
Κοπέλια είναι λιγότερα μα δεν πορίζει κι ένα …
Να παίξει στη Μεσοχωριά απού ξυπνά το αίμα !!
Στα σπίθια μέσα κάθουνται σαν των μεγάλων οίκων…
Καλλιά να πάρουν τα βουνά να παίξουν των περδίκων !!
Γιώργης Γαγάνης
Οι εκκλησίες του Ατσιποπούλου…
Μεγάλοι και θαυματουργοί οι Άγιοι στο χωριό μας…
Με τσι πολλές τους εκκλησιές να’ναι το φυλακτό μας!!!Άι Λευτέρη άρχοντα εις στου χωριού την άκρη
Που σαραντίζεις τα παιδιά με τση χαράς το δάκρυΈγνοια το Ατσιπόπουλο έχε στη προσευχή σου
να σμίγουνε οι χωριανοί Δεκέμβρη στη γιορτή σου !!!!Κι εσυ Κερά μου Παναγιά εις στου χωριού τη μέση…
Έχε το Ατσιπόπουλο στη δεξιά σου θέση !!!!Δεκαπεντάρη να’ρχουνται εις στη Μεσοχωριά σου…
Να σμίγουν Ατσιπουλιανοί που ζούνε μακριά σου !!!Προστάτιδα σε έχομε και στην Αγία Ζώνη..
Ζόρε όντε ν-έχει το χωριό κατέχει αυτή να σώνει !!!!!!Κι εσυ Αφέντη μου Χριστέ εις στου σκολειού τη μέση …
Φώτισε τα κοπέλια μας… γνώση να τους αρέσει !Στην άλλη άκρα του χωριού δίπλα εις στο Μεσάρμι
Για σένα στέκει η εκκλησά Χρυσόστομε Άι Γιάννη…Δώσε μας και του λόγου σου την Άγια Φώτιση σου…
Κάθε Νοέμβρη με υγειά να’μαστε στη γιορτή σου !!!Άγιο μου Πνεύμα στα ψηλά απου’σαι και βγορίζεις…
Φώτισε τ’ Ατσιπόπουλο όπως εσύ γνωρίζεις !!!Αγίοι στα ξωκλήσια μας που’σαστε γύρω-γύρω
Να ευλογείτε το χωριό με τ’Αγιο σας Μύρο !!!Γιώργης Γαγάνης
Βόρειος άξονας Κρήτης ;;;
Για νέα κουβεδιάζουνε λιμάνια και βαπόρια…
Και για αεροδρόμια για ν’αποφύγουν ζόρια !!!
Γνώμη ‘χω δε χρειάζεται η Κρήτη άλλα πλοία…
Ούτε αεροδρόμια, ούτε νοσοκομεία !!
Όσα’χουμε να σάξουνε μην είναι αχερίστρες
Και να τα επανδρώσουνε για εμάς και τσι τουρίστες !!!
Κάθε χωριό δε γίνεται να έχει και λιμάνι …
Ούτε αεροδρόμιο για ζάλα μάνι – μάνι !
Η Κρήτη βόρειο άξονα θέλει να αποκτήσει ..
Μόνο αυτοκινητόδρομος το πρόβλημα θα λύσει !!
Κάθετους να συνδέσουνε τα νότια επίσης
Γοργά και με ασφάλεια χωρίς παραχωρήσεις !!!
Μην έχομε άλλα θύματα στον άσφαλτο και πάλι
Λες και κηρύξαν πόλεμο κι έχομε τέθοιο χάλι !!!
Μόνο όντε σκοτωθεί κιανείς βγαίνουνε στα κανάλια
Γυρεύγοντας αμαξωτούς δρόμους με παρακάλια !!!
Η αδελφή η Κύπρος μας στον τουρισμό αιώνια
λιμάνι, αεροδρόμιο ένα’χε τόσα χρόνια
μα έχει δρόμους σύγχρονους τσι πόλεις να ενώνουν
μ’ασφάλεια και γρήγορα κινήσεις εκπληρώνουν.
Δρόμο αξίας κάνετε εσείς που διοικείτε…
γιατί μπορεί μ’ατύχημα κι εσείς να σβολοθείτε!!!
Κι αν απ’τη Κρήτη παίρνατε σίγουρα ψηφαλάκια ..
Εδά τα βούγια στο ζυγό δεν μπαίνουν και στ’αυλάκια !!!
Εκατομμύρια ψυχές γλακούν στση Κρήτης δρόμους
Και δεν υπάρχει ασφάλεια με κάμερες και νόμους !!!
Αν φύγω από το Ρέθεμνος και πάω εις στο Κάστρο …
Πρέπει η τύχη να μπορεί να μου φωτίσει τ άστρο !!!
Κι αν απ’το Ρέθεμνος Χανιά βόλτα αποφασίσω ..
Πρέπει η μοίρα να μπορεί να με γυρίσει πίσω !!!
Λεφτά τσ’Ευρώπης δίκαια ζητάμε με τον νόμο !!!
Πριν έρθει ο χάρος να μας βρει στον χουντικό το δρόμο !!!
Κουμάντο κάνετε γοργά για να λυθεί το θέμα …
Δεν πρέπει να χυθεί ξανά στην άσφαλτο άλλο αίμα !!!
Γιώργης Γαγάνης
ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ…ΣΤΗ «ΜΝΗΜΗ» ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗ
Λένε η Κρήτη διαφορά έχει από τσ’ άλλους τόπους,
μα ίδιους μας εκάνανε σαν ούλους βρήκαν τρόπους!
Για τσι παράδες πόλεμο κι ας έχουνε κηρύξει,
εις στο βωμό τους τσι αρχές τις έχομε βροντήξει…
Πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία, μας σμιλεύουν,
μας είπαν πως αγράμματοι ειν΄ όσοι τα πιστεύουν.
Ανοίξετε τα μάθια σας μας είπαν για το χρήμα,
πάρετε κάρτες, δάνεια πριν φύγουν κι είναι κρίμα.
Να τρώτε και να ντύνεστε όπως τσι ευρωπαίους,
η μουσική κι γλώσσα τους μας κάνει πιο σπουδαίους.
Τη γη που σας ανάθρεψε μη τη καλλιεργείτε,
στα σούπερ μάρκετ και πουλιού το γάλα θα το βρείτε
Βλέπετε τηλεόραση, δείξτε και στα παιδιά σας,
ανοίξετε το Ίντερνετ να βρείτε τη χαρά σας
Δουλεύετε ολημερίς να μαζευτεί το χρήμα,
αυτόματες οι πληρωμές γίνουνται μ΄ ένα βήμα!
……………………………………………………….
Και ξαφνικά ξυπνήσαμε το χρήμα μας τελειώνει
και πίσω να γυρίσομε θεμε μα δε σηκώνει.
Έτσι το θέμα τ’ άτυχου του φοιτητή Βαγγέλη
δικός μας πόνος γίνεται και μας πληγώνουν βέλη.
Φοβούμαστε τα σφάλματα μπροστά μας μη θεριέψουν,
στσ’ αυτόματους π’αφήκαμε παιδιά μας ν΄ αναθρέψουν!
Τους μάθανε πως στη ζωή για να σε πουν “μεγάλο»,
όπως το ψάρι να σε δουν που τρώει το να τ’αλλο!
Φταίει η Κρήτη είπανε με τσι παλικαράδες,
λες και δεν γέμισε ο ντουνιάς δικούς τους μαθητάδες
Όλοι μαζί τα κάναμε πρέπει ν αποδεχτούμε,
να ψάξουμε τς αξίες μας σαν έθνος να σωθούμε.
Παλιά μυαλά κι αν είπανε παππούδες και γονέους,
αυτούς θα πρέπει να γροικούν κι όχι τσι αρουραίους
Πολλές γενιές μεγαλώσαν με τα παλιά μυαλά τους
μα τσι καινούργιες βλέπουμε ποιά ‘ναι τα ξέτελα τους!
Γιώργης Γαγάνης
Κοινωνικά δίκτυα ή …δίχτυα;
Για δίχτυ ή για δίκτυα να πω θα προσπαθήσω,
αυτά που λεν κοινωνικά, μα από που θ’αρχίσω…
Ν’αρχίσω από τα παλιά, που όσο ζω θυμούμαι,
να φτάξω ως τσι μέρες μας, που βλέπω και λυπούμαι.
Πριν έρθει ρεύμα στα χωριά, είναι η εποχή μου,
δύσκολα χρόνια, έλεγα, πως είχε η ζωή μου.
Δύσκολα από κούραση, γιατί δουλεύαν χέρια,
με τσι σκαλίδες σκάφτανε και κυνηγούσαν λέρια.
Από το πρώτο φως τσ’αυγής δουλειές ‘σαμε το βράδυ,
να πιείς νερό ή να πλυθείς, σέρνεις απ’το πηγάδι.
Μα σαν η μέρα έσβηνε και θελα πας στο σπίτι,
θελα δειπνήσεις ό’τι βρεις, χωρίς να’ρθεί στη μύτη.
Μετά το δείπνο καθ’αργά αρχίζαν οι βεγγέρες,
στα σπίθια αθρώποι σμήγανε εκείνεσας τσι μέρες.
Ο γης θελα βαστά ρακή, ο άλλος αστραγάλια,
δε θέλαν κόκκινα χαλιά, προσκλήσεις, παρακάλια.
Τα γέλια, τα πειράγματα είχανε τα πρωτεία,
τση ζήσης κατορθώματα πλέκαν για ιστορία.
Κι αν στη βεγγέρα είχανε και μερακλή λυράρη,
ξεχνούσαν την επαύριο για τση παρέας χάρη.
Αυτά το άγχος έδιωχνε, το ξόρκιζε τ’αέρα
και το πρωί με όρεξη παλεύανε τη μέρα.
Το μόνο άγχος είχανε αν ο Θεός θα βρέξει,
για να μη πω πως στσι πολλούς ήταν άγνωστη λέξη.
Και φτάνομε στο σήμερο, σαν μηχανές γλακούμε,
φίλους, γειτόνους, συγγενείς καθόλου δε θωρούμε.
Κάμαμε κόσμο ψεύτικο, εικονικό τον λέμε
κι ούλοι γατέμε ψεύτικος πως είναι, μας τον θέμε.
Δεν σμήγουμε από κοντά τσι φίλους μας να δούμε,
στο Facebook γυρεύουμε αν είναι να τσι βρούμε.
Άθρωπος μπλιο την πόρτα μας δε λέει να χτυπήσει,
ούτ’αδερφός δεν έρχεται, α δε τηλεφωνήσει.
Πρέπει να έχουν ραντεβού στα σπίθια μας να μπούνε
και νά’χουνε στα χέρια τους δώρα να μας κρατούνε.
Με άδεια χέρια δε μπορεί κανείς να ξεπορτήσει
κι αν απ’το Νότο είμαστε, μοιάζομε από τη Δύση.
Κι εδά απού δεν έχομε παράδες να σκορπούμε,
με δόσεις πέρνομε PC για να δικτυωθούμε.
Τη λύρα για να δούμενε με στο YouTube θα βρούμε
κι ετσά δε θέλει έξοδα για να μερακλωθούμε
Νά’χεις γνωστό στην Αμερκή, γείτονα τον λογιάζεις,
στο Skype κάνεις ένα κλικ κι αμέσως κουβεντιάζεις.
Δε λέω ότι άχρηστη είναι η τεχνολογία,
μα χάνονται η ζεστασιά, πολιτισμός κι αξία
Άλλο’ναι εις στο Facebook μάθια να σε διαβάζουν
κι άλλο δυο μάθια δίπλα σου ζεστά να σε κοιτάζουν.
Ψεύτικο κόσμο εικονικό δείχνομε στα παιδιά μας
κι εύχομαι καλά ξέτελα νά’χουν τα γεραθιά μας.
Γιώργης Γαγάνης
Ατσιπόπουλο 11-12-2013
ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΟΔΙΝΟΣ – Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΛΥΡΑΡΗΣ
Εις το παλιό το Ρέθυμνο, στην καστροπολιτεία,
ένα κοπέλι μπεγιεντά όσα γροικά στη λύρα
που κάθ’αργά στσι γειτονιές παίζουν κι αποσπερίζουν.
Τη μέρα οι ήχοι μέσα ντου, το βράδυ στ’όνειρό ντου,
γροικά και το ξημέρωμα ήχους απ’ τσι καντάδες.
Κι ετσά δεν ήταν και πολύ να του γενεί μαράζι,
να μάθει τέθοιο όργανο που ξεπερνά τη φύση.
Αντρέας ήταν στ’όνομα και Ροδινό τον γράφουν
με κύρη απ’τ’Ατσιπόπουλο τη βίγλα του Ρεθέμνους,
με μάνα απ’ τα Φρατζεσκιανά πιο πάνω τα Μετόχια.
Δίνει ο Θιός και έπιασε λύρα στα δυο του χέρια
και την εκάνει επέκταση ψυχής με μελωδίες
κι όσοι κι αν τον ακούσανε παντοτινά θυμούνται
κάθε σκοπό του Ροδινού να γλείφει την ψυχή τους.
Τον Ψύλλο απ’την Επισκοπή είχε για πασαδόρο,
που λένε πως πρωτόφερε στο Ρέθεμνος λαούτο
και μια βραδιά επαίξανε μαζί στην προκυμαία,
που τόσος κόσμος, λέγεται, δεν είχε ξανασμίξει.
Εβρέθηκε ο Χαρίλαος μαζί με τον Καντέρη
άρχοντες στ’Αποκόρωνα στο παίξιμο τση λύρας,
το Ροδινό καμάρωσαν, που μάγευε τα πλήθη
και είπανε πως γρήγορα ο πιο καλός θα γίνει.
Με Μπαξεβάνη ή Μπαξέ ταιριάξανε να παίζουν,
που’ταν αηδόνι στη λαλιά και άσος στο λαούτο
κι όπου ζυγιά επαίξανε, τον κόσμο ξεσηκώναν
κι ας ήτανε καλά-καλά αμούστακα κοπέλια.
Ο Ροδινός ερευνητής ήταν στην εποχή του
και τα χωριά εγύριζε παλιούς σκοπούς εζήτα
απ’τσι παλιούς λυράρηδες ν’ακούσει μελωδίες
και με το πάθος που είχενε, γρήγορα να μαθαίνει…
και γίνεται απ’τσι ξακουστούς λυράρηδες στην Κρήτη.
Η μοίρα όμως θέλησε βαριά να αρρωστήσει,
ενώ υπηρετούσενε φαντάρος την πατρίδα
και πάνω στην αρρώστια του προλάβανε να γράψουν
δυό δίσκους του γραμμόφωνου, πού’ναι στην Κρήτη ύμνοι.
Ο Μπαξεβάνης έπαιξε, χωρίς να τραγουδήσει,
λες κι ήξερε τι έμελλε να γίνει στο λυράρη
και κράτησε βαριά σιωπή, όπως νεκρούς τιμούνε.
Δεν πέρασε πολύς καιρός, στα εικοσιδυό του χρόνια
για πάντα να παγώσουνε μάτια, καρδιά, δοξάρι.
Μα ώστε να υπάρχουνε στην Κρήτη μερακλήδες,
θα παίζουνε γλυκούς σκοπούς, που ο Ροδινός αφήνει.Γιώργης Γαγάνης… Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
- Μήνας που τονε θέλουνε δύο φορές το χρόνο.
Άρχοντας του καλοκαιριού γεμάτος φύσης κάλλη,
στεφάνια με αροδαμούς και κλίματα στολίζουν
και κρεμαστάρια κόκκινα, άσπρα και ροδισμένα,
σταφύλια , σύκα και λογιώ λιαστά γλυκά καλούδια.
Ολημερίς του τραγουδούν πουλιά, τζιτζίκοι, αθρώποι,
έχει στη μέση του γιορτή τση πιο μεγάλης μάνας,
τση Παναγιάς μας τση καλής, που βλέπει τα κοπέλια.
Αύγουστος μήνας λέγεται γι’Αυτοκρατόρου χάρη,
μα ο ίδιος Αυτοκράτορας είναι από τσ’άλλους μήνες.
Κι ας λένε από Αύγουστο πως μπαίνει ο χειμώνας.
Στο τόπο που γεννήθηκαν φέρνει ξενιτέμενους,
να δουν γονέους και δικούς κι ούλους τσι συντοπίτες,
λες κι έχουν όρκο ιερό δώσει σ’ αυτόν τον μήνα,
όπου κι είναι να’ρχουνται στο τόπο απού τσι γέννα. - Τούτος ο μήνας μου δώκε το πρώτο φως στον κόσμο…
Γιώργης Γαγάνης… Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου
ΚΡΗΤΗ αγαπημένη 